Michał Bajor - FORUM

Marlena

Ciekawe, czy i Mistrzowi się czasem komputery po nocach nie śnią? Jezyk

To może ta współpraca dojdzie do skutku Wesoly

Kaweczka

Mnie również śnił się Mistrz Wesoly

Trzy razy.

1. Siedziałam u siebie w pokoju, ale był jakiś większy, była tam scena. Siedziałam w pierwszym rzędzie, obok mnie tata, gdzieś dalej dziadek. Na scenę wyszedł pan Michał. Zaczął śpiewać, a ja się rozpłynęłam. Podszedł do mnie, wyciągnął ręce w moją stronę i porwał mnie do tańca! Tańczyliśmy tak płynnie, tak ładnie... Choć w rzeczywistości tańczyć nie umiem i nie lubię, z nim czułam się wspaniale. Miał takie ciepłe dłonie, tak lekko mnie prowadził... Ach. Gdy się obudziłam, to miałam taki mętlik, że łał.
2. Dokładnie to samo o.O
3. Śniło mi się przedwczoraj, przed koncertem. Bajor był u mnie w szkole, miał śpiewać, ale po kilku piosenkach wyszedł, bo coś ważnego mu wypadło. Biegłam za nim. Złapałam go przy drzwiach, powiedziałam mu "Niech się pan nie martwi", a on do mnie, żebym ja się nie martwiła i powiedział do mnie "cześć, Asiu". Smutny sen.

Barbara

Muszę sie pochwalic Wesoly

dostałam prezent od Mikołaja Mruga

Dzis po raz pierwszy śnił mi się Michał. Myślę, że to był właśnie prezent .
Szczegóły jednak zachowam dla siebie. Wesoly

Kaweczka

Nikomu już nie śni się Mistrz? :-( To ja odświeżę wątek i poopowiadam, bo w ciągu kilku ostatnich nocy odwiedził mnie pewien Pan... Wesoly

Snów było więcej, ale kilka razy obudziłam się z myślą: o kurcze, znowu śnił mi się Bajor , po czym przestaję się cieszyć, gdy sobie uświadamiam, że nie pamiętam nic poza faktem, że faktycznie we śnie pojawiła się jego twarz.

1. Był spektakl, w którym Michał miał zagrać jedną z ról. Nie byłam na widowni, stałam z boku, jakby na scenie (?), w każdym razie mogłam obserwować wszystko z bardzo bliska. Sceneria tak się zmieniła, że rozpoznałam w tym wszystkim swój pokój. Scena była na miejscu mojego łóżka, w głębi pokoju siedzieli ludzie. Sala-pokój była ogromna. Bajor miał wystąpić w roli kobiety, stresował się i był rozdygotany, bo, jak mówił, czuł się nieprzygotowany i nie pamiętał tekstu. Cały czas stałam blisko, mówił to wszystko do mnie. W końcu wystąpił, pamiętam tylko, że leżał na scenie i śpiewał coś. Siedziałam może metr od niego, nie było żadnej plamy, nie zapomniał tekstu i wszystko poszło zgodnie z planem. Spektakl się skończył, a on cały czas siedział na scenie ze mną i mnóstwo aparatów błyskało fleszami, robili mu zdjęcia, a przy okazji i mi. W końcu ja, uradowana, zaczęłam uśmiechać się i pozować razem z nim. Zapytałam Michała, czy ja tez mogę sobie z nim porobić zdjęcia, a on, że pewnie (w rzeczywistości prawie zemdlałam z wrażenia podając mu karteczkę i dukając swoje imię, a tu fotek mi się zachciewa Zawstydzony

). Powiedziałam, że pójdę poprawić makijaż i wracam, bo pewnie się rozmazałam przez płacz na spektaklu, który był wzruszający do bólu. Podeszłam do lusterka, okazało się, że jestem faktycznie przeokropnie rozmazana, odwróciłam się do Mistrza i próbowałam go przeprosić, że to chwilkę potrwa, a on uśmiechał się do mnie tak pogodnie, tak rozdzierająco miło i powiedział, że nie ma problemu, że przecież na mnie poczeka. Na mnie! Mruga

2. Michał Bajor, jakaś nieznajoma kobieta i ja. Wiem, że ten fragment snu poprzedzał jakiś inny, ale jak to jest ze snami - kompletna dziura w głowie. Szłam dróżką, która prowadzi z mojego domu do głównej drogi. Chyba szliśmy we trójkę, ale nie jestem pewna. Rozmawialiśmy, Michał przez cały czas był bardzo miły, uśmiechnięty i radosny. W końcu skądś doleciała do nas muzyka. A jaka? Tango dell`amore! Powiedział, że chce to ze mną zatańczyć. Nie umiem tańczyć (tak, w rzeczywistości niestety jestem okropnie niewyciosanym klocem, jeśli chodzi o taniec i jest to mój wielki kompleks, więc nawet we śnie mnie to prześladuje), poinformowałam go o tym przestraszona, bałam się, że narobię sobie wstydu. Michał się nie bał. Wziął mnie w objęcia, prowadził pewnie i mocno, mimo że cały czas gubiłam rytm, wpadałam na niego i deptałam sobie po piętach, nie dawał po sobie nic poznać, uśmiechał się, patrzył na mnie i mówił, że jest dobrze. A ja byłam taaaka szczęśliwa.

Ech, przyjaciółka mówi, że mój chłopak byłby zazdrosny o te sny Rotfl

Piosenka_na_S

Fajne sny... (mnie się śnił złodziej, ale nie MB).
I jeszcze Michał w roli kobiety Uwaga

Barbara

Bardzo realne te sny miewacie. O rany...

Kaweczka

Znowu mnie pan Michał odwiedził we śnie, mam szczęście Wesoly

Siedzieliśmy na ogromniastej sali: ja, moi rodzice, kilku nauczycieli, część dalszej rodziny, mój chłopak i mnóóóóóóstwo nieznajomych ludzi. Był koncert. Można było chodzić po sali, a więc wiadomo, że pognało mnie pod samą scenę. Z głośników zaczęły lecieć piosenki Michała, a on sam zszedł ze sceny i zaczął swobodnie przechadzać się pomiędzy ludźmi. Rozmawiał z nami, stał bliziutko, uśmiechał się do mnie, a mnie zapierało dech dokładnie tak samo, jak w rzeczywistości. W końcu muzyka z głośników ucichła, a on zaczął śpiewać stojąc parę kroków ode mnie. Taak, można pomarzyć... Mruga

ika

Piękne i bardzo realne sny.....
Muszę przyznać,że i mnie się czasem zdarza "widzieć" mistrza.
Najczęściej gdy jest mi źle. Zawsze to balsam na duszę

Piosenka_na_S

Nareszcie mogę się pochwalić, że i mnie się udało!

Jak to we śnie - dziwacznie - bo przed koncertem czekamy z Kaweczką (z jakiegoś powodu wiem, że to ona) na autograf. Stoimy przed Michałem, on spojrzeniem pyta, dla kogo autograf, więc podaję imię, a on podpisuje się na... odwrocie biletu autobusowego. Ok, można i tak. Ale później Kaweczka wręcza mu kwiaty, a ja okropnie żenujący prezent (nie pytajcie, na mękach się nie przyznam;)), Michał patrzy zaskoczony, ale nie takie durności otrzymywał. A potem już siedzimy z Kaweczką na widowni, tak daleko, że dalej już nie można. Koncert się zaczyna... od dzwonienia budzika.