Michał Bajor - FORUM

Karline

wywiad Wacława Krupińskiego przeprowadzony dla gazety Dziennik Polski, tuż przed koncertem w Nowohuckim Centrum Kultury

[link widoczny dla zalogowanych]

- Po kilku miesiącach powracasz do Krakowa, tym razem do Nowohuckiego Centrum Kultury, z recitalem piosenek francuskich. Na grudniowy w Teatrze im. J. Słowackiego biletów zabrakło bardzo szybko. A ci, którzy przyszli, byli zachwyceni...

- Od października dałem już 78 recitali. I gdybyś mnie zapytał, który z moich wszystkich programów chciałbym śpiewać do końca życia, to bym powiedział, że właśnie ten.

- Wiem - najmłodsze dziecko kocha się najbardziej...

- To nie ten przypadek. Tak ów francuski recital przeżywam, tak mnie ta muzyka niesie, tak świetnie jest odbierany - po prostu jest coś takiego w tych piosenkach, których większość wykonawców już fruwa w niebie poza Aznavourem i najmłodszym w tym gronie - Garou. Wręcz czuję, jak te piosenki dojrzewają na scenie i myślę, że publiczność dostrzega, że się na nich wychowałem, o czym wspominam w książeczce do płyty. To, jak już kiedyś powiedziałem, piosenki wszech czasów.

- A zarazem odpowiadają na tęsknotę za piosenkami melodyjnymi, pięknymi...

- I odbiorcy, w większości przecież nie znający francuskiego, mogą - dzięki tłumaczeniem Wojciecha Młynarskiego - posłuchać ich po polsku i dowiedzieć się, o czym niegdyś śpiewali: Piaf, Aznavour, Becaud, Brassens, Montand, Trenet.

- Po nagraniu płyty, po miesiącach spotkań z publicznością coś byś w tych interpretacjach zmienił?

- Pierwszy raz niczego. Oczywiście, z recitalu wypadło kilka piosnek nagranych na tych dwóch płytach, bo byłby za długi. Nabieram natomiast narastającej ochoty, by nagrać też część drugą. Oczywiście, nie od razu, ale po albumie z repertuarem premierowym.

- Coś więcej powiesz na jej temat?

-To efekt mojej współpracy z Wojciechem Młynarskim. Ja zbieram kompozycje od jednych kompozytorów, Wojtek poprosił o nie innych. A ma taką metodę, że dostaje muzykę, pisze do niej tekst, po czym daje temu kompozytorowi inne słowa, oczekując na muzykę. W ten sposób powstają dwie piosenki...

- Kiedy premiera?

- W 2013, gdy tradycyjnie po dwóch latach pożegnam się z recitalem obecnym.

- Jakieś nazwiska twórców już możesz podać?

- Na pewno będzie muzyka Wojciecha Borkowskiego, z którym owocnie współpracuję od wielu lat, i obecnego na moich ostatnich płytach gitarzysty Pawła Stankiewicza, i pewnie Piotra Rubika, Włodzimierza Korcza. Myślę, że również Seweryna Krajewskiego. I kilku innych. Na pewno o kompozytorów dziś łatwiej niż o autorów tekstów...

- Następców Osieckiej, Kofty, Kreczmara rzeczywiście nie widać...

- Dlatego tak się cieszę, że Wojciech Młynarski jest wciąż w świetnej formie i napisze dla mnie autorską płytę. A mam już pomysł na kolejną. Ale za wcześnie, by go ujawniać.

- Kiedyś wspominałeś o piosenkach Franka Sinatry...

- I coraz bardziej wiem, że to chyba nie dla mnie. Przeholowałem z tym marzeniem.

- Wystąpisz w NCK nie sam.

- Tak jak poprzednio z 4-osobowym zespołem.

Rozmawiał Wacław Krupiński